Dit is het vervolg op ontdeksel #13 | Een goed begin: focus en energie dat gaat over mijn ervaringen bij het opstarten van een nieuw project.

Waar begin je een goed begin mee? ‘Start with why’, hoor ik de Simon Sinek fans al roepen. Goed idee, maar daar hadden de kersverse teamleden al wel een aardig idee bij. Een op dat moment belangrijkere vraag was ‘met wie?’. Voor de Agile Manifesto mensen onder ons: ‘Mensen en interacties’.

In mijn team kenden sommige mensen elkaar wel, sommigen een beetje, en anderen kenden nog niemand. In mijn ervaring komt echte onderlinge interactie komt pas op gang, wanneer mensen elkaar kennen en zich bij elkaar op hun gemak voelen.

Bron

Daarom hebben we een volledige dag besteed aan het elkaar leren kennen. Iemand van buiten het team, die dit wel vaker deed, heeft ons daarbij begeleidt. Zo konden we allemaal, ook ik als Scrum Master, deelnemer zijn. Een greep uit de activiteiten:

  • Op de grond lagen een hele berg ansichtkaarten. De opdracht: kies er eentje en vertel op basis daarvan iets over jezelf. Tien keer beter dan het bekende ‘voorstelrondje’. Maakte de boel mooi los.
  • We werden in twee cirkels geplaatst, met de gezichten naar elkaar toe. Vervolgens gingen we elkaar tekenen. Iedereen deed een stuk (bijv. vorm gezicht, ogen, mond, haren, etc.) en schoof daarna een plekje door in de cirkel (lijkt erg op Collaborative Face Drawing). Licht ongemakkelijk en bijzonder vermakelijk tegelijkertijd.
  • Onze ‘kunstwerken’ werden aan de muur gehangen met daaronder de kwadranten van het DISC model. Aan ons de vraag om bij elk teamlid een sticker te plaatsen in het kwadrant waarin wij ons teamlid inschatten. Leuk om te zien hoe anderen je zien, ook al ken je elkaar eigenlijk nog nauwelijks. Gaf ook gelijk een goed ‘plaatje’ van de groep.
  • Op een groot vel stonden al onze namen. Ons werd gevraagd om op post-its op te schrijven wat we wilden leren in de rest van de week. Deze post-its plakten we naast onze namen. Hiermee sloegen we 3 vliegen in 1 klap: iedereen ging bewuster de rest van het programma in en we kregen inzicht in elkaars interesses. Aan het einde van het programma zijn we hierop teruggekomen.
  • ’s Avonds hebben we uitgebreid met elkaar gedineerd en gingen we blij en met energie naar huis, nieuwsgierig naar wat de volgende dag ons zou brengen.

Mijn ervaring: het maakt eigenlijk weinig uit wat je met elkaar doet, zolang de activiteiten maar het effect hebben dat mensen zich zodanig veilig voelen, dat ze (een stukje van) zichzelf durven laten zien en de verbinding met de ander zoeken.

Een betere investering voor een goed project heb ik nog niet meegemaakt.