Eens in de zoveel tijd, dan klooi ik maar een beetje aan op mijn piano. Kiek’n wat ’t wordt, of in een mooi woord: improviseren. Deze keer zal ik wat te rommelen met The Lion Sleeps Tonight. Wie kent hem niet…
Tijdens het wat aanrommelen, zette ik het tweede akkoord van het lied in mineur i.p.v. majeur. Het effect verraste mij en opeens had ik genoeg inspiratie voor een compleet nieuw lied:
Studio Ede aan het werk gezet en dan klinkt het lied zo:
Alleen maar een piano is mooi, simpel en klein, maar ook wel wat kaal. Hier hoor iets warms en zachts erbij. De ‘Slow Strings’ van mijn Kawai C17 zijn daar ideaal voor:
Een stuk beter, maar het geluid is me nog iets te liefjes. Ik mis nog nog iets laags en stevigs. Ik vond de ‘Atmosphere’ van mijn piano daar goed bij passen:
En klaar!
Kostte toch nog wel even tijd hoor. Opnemen van het geluid, een fout maken bij het spelen, nog een keer opnemen, weer een fout maken, etc. En als dan alles is opgenomen, de volumes van de verschillende instrumenten op elkaar afstemmen. De ene iets harder, luisteren, de andere zachter, weer luisteren, toch weer die eerste wat harder, weer luisteren, etc. Maar dan heb je ook wat.
En de boom?
Die kwamen we tegen tijdens een wandeling op het Wekeromse Zand. Die boom stond daar eenzaam, maar toch vasthoudend te zijn.
Net als de Lonely Lion.
Reacties door Gertjan Kruiger