Dit is het vervolg op de blog over Nerdy Norah.
In het vorige blog presenteerde Nerdy Norah’s haar machine. Dat werd een nogal ingewikkeld verhaal. De machine moest ook nog ingesteld worden. Daar hier meer over.
Dave kijkt nog altijd licht glazig naar de bouwtekening. Norah stelt hem gerust: “Joh, maak je geen zorgen. Het instellen van mijn machine is eigenlijk doodsimpel”. Dave kijkt Norah licht wantrouwig aan. “Echt!”
Alles willekeurig
“Het eerste dat we doen is alle 24 instellingen een willekeurig waarde geven tussen 0 en 1. Wil jij dat doen?”. Dave kijkt Norah vragend aan: “Dus ik draai gewoon wat aan de knoppen?”. “Klopt!”, zegt Norah blij. Dave geeft elke knop een draai of wat en als snel heeft elke instelling een willekeurige waarde ergens tussen 0 en 1.
“En nu?”, vraagt Dave. “Nu laten we de machine met deze instellingen racen en kijk we hoever deze komt”, zegt Norah. Dave heeft er weinig vertrouwen in, maar besluit Norah maar te volgen. Ze laten de auto met deze machine racen:
“Nou, die kwam niet erg ver, he?”. Dave kijkt Norah aan met een blik van ik-zei-het-je-toch? “Geeft niks”, zegt Norah, “we proberen het gewoon nog een keer”. Opnieuw geeft Dave alle 24 instellingen in de machine een willekeurige waarde en laten ze de auto racen.
Na een paar rondes krijgt Dave er wel lol in – het is telkens weer een verrassing wat de auto doet – en uiteindelijk doen ze het in totaal 100 keer:
“Haha, er zijn er zelfs een paar die de finish halen!”. Dave kan een glimlach niet onderdrukken. “Maar wat nu dan?”.
“Nog een ronde!”, zegt Norah. “Ja, hallo!”, protesteert Dave, “We kunnen toch niet eindeloos maar proberen met willekeurige instellingen en hopen dat we betere vinden?”
Varianten op de beste
“Je hebt gelijk”, geeft Norah toe, “Dan zou niet zo slim zijn hè? En bovendien erg saai. Daarom doen we de volgende 100 net even anders. In plaats van weer willekeurige instellingen in te voeren, voeren we eerst de instellingen in van de auto die de vorige ronde het beste heeft gereden.” Dave doet maar weer gewoon wat Norah zegt.
“En nu mag je de instellingen nog aanpassen. Welke instellingen je aanpast, mag je helemaal zelf weten. En of je ze veel of juist weinig aanpast, mag je ook helemaal zelf weten. Als het maar willekeurig is.” Dave doet één hand voor zijn ogen en gebruikt zijn andere hand om hier en daar een instelling aan te passen.
Dave laat de auto met deze instellingen rijden. Na een paar rondes krijgt Dave er handigheid in en uiteindelijk doen ze het in totaal 100 keer:
“Holy-freaking-moly! 13 seconden! Da’s al bijna zo snel als de toptijd van 11,2 met mijn machine!”. Dave krijgt voor het eerst hoop dat hij Freddy’s record van 9 seconden kan verslaan. “Nog een keer!”
In de 4e ronde bereiken Norah en Dave een rondetijd van 10,9 seconden, 0.3 seconde onder het Dave’s eigen record. In de 11e ronde komen ze met een rondetijd van 8.861 onder het record van Freddy! Na meer dan 20 rondes zien ze dat het niet meer beter wordt. Het record staat dan op 8.4 seconden.
Dave is dolgelukkig en kan niet wachten dit nieuwe record onder de neus van Freddy te duwen.
En Freddy? Vol frustratie stapt hij in zijn auto om een nieuw record neer te zetten. Zoals je ziet (zie helemaal bovenaan dit bericht) loop dat niet goed af…
Je eigen racebaan
Benieuwd wat het algoritme kan? Ontwerp je eigen racebaan en ontdek het zelf!
Wanneer je een eigen baan uploadt, denk dan aan het volgende: Zorg dat deze 700 pixels breed en 700 pixels hoog is. Gebruik puur zwart (#000000) voor de baan, puur wit (#ffffff) voor de rand en puur rood (#ff0000) voor de start/finish.
Met dank aan Jesse (9 jaar) voor de tekening van een gecrashte Freddy.
Reacties door Gertjan Kruiger